Ben Umut Yalvaç, ilkokulda okuyordum. Daha sonra amansız bir hastalığa yakalandım, ama ısrarla okumaya devam ettim. Bu hayatta bana güç veren iki şey “güven ve cesaret”. Hala bir umudum varsa bunu güven ve cesarete borçluyum. Bana güven veren şeyde “akıl ve zekâ”. Bunun için hep bir umut taşıyorum. Tıpkı yeniden doğmuş gibi… Herkesin bir hikâyesi vardır o yüzden bir şeyler yazmaya karar veriyordum, vermiştim. Çünkü bir şeyler yazmak, bir şeyler paylaşmak insana o kadar iyi geliyor ki anlatamam. Bir şeyi yapacağınıza inanırsanız onu yaparsınız çünkü inanmak başarmanın yarısıdır. Bence herkes kendi hikâyesini yazmalı. Her şey başladığı gibi bitiyor işte. Bitmesini istemediğimiz bir masal bile bitiyor, istesen de istemesen de. Oysa yeni bir dünyanın içinde umutlarla dolu bir hayat bizi bekliyor.
