Filmleri izlerken bazen sırf etik olmayan bir davranış beni yakalıyor ve eğer varsa kurumsal dolandırıcılığa dikkatimi çekiyor diye, sahneleri takip etmenin benim için zorlaştığını fark ettim. Bunun, tipik olarak mesleki deformasyon olarak tercüme edilen, dünyayı daha dengeli bir perspektiften ziyade kişinin profesyonel gözüyle işleme eğilimine atıfta bulunan Déformation Professionnelle olarak kategorize edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bu deformasyon, eğlence için çekilen filmler için bile geçerlidir. Ancak, şirket skandallarının gerçek hikâyelerine dayandırılan çok sayıda film çekildi. Bazen bu filmleri izlemenin finansal okuryazarlık gerektirdiğini veya film seyircisinin işletme yönetimi geçmişine ve bilgisine sahip olması gerektiğini düşünürsünüz.
Film senaryoları çoğunlukla gerçek hayat meselelerine dayanmaktadır. Filmlerin de toplumlardaki kişileri etkileme kabiliyeti vardır. Böylelikle, interaktif bir etki olduğunu varsayabiliriz. Elbette izleyicilerin etik olmayan davranışlara karşı duyarlılığı büyük ölçüde kültürden etkilenen toplumsal değerlere bağlıdır. Bazı ülkelerdeki bazı bireyler dolandırıcılık eylemlerini hemen algılarken, bazıları hemen algılamaz. Esasen Yedinci Sanat ile toplumsal değerler arasındaki ilişkileri araştırmak için çok sayıda katılımcıya ve uzun sürelere ihtiyaç vardır; bu da büyük bütçeler gerektirir.
