Aristoteles mantığı yeniçağa değin uzunca bir süre bilimlerin yegane yöntemi olarak kasul edilmiştir. İslam Ortaçağında mantığın yetersizliği hakkındaki düşünceler matematiği hedef alan yeni bir yöntem arayışına doğru kıpırdanmalar oluşturmuştur. İslam düşüncesinde teşekkül eden eleştirici yaklaşım hem Hıristiyan Ortaçağında işlenerek Yeniçağ bilim anlayışının gelişmesine hem de İslam düşüncesinde farklı arayışlara yol açmıştır. Yeniçağdaysa yeni bir bilimsel anlayış ile ona özgü bir yöntem ihdas olunmuştur. Bu matematiktir.
Bu eser bütün bilimlerde ortak olan düşünme sürecini biçim ve bilgi boyutlarıyla ortaya çıkaran yargı sorunu üzerine bir araştırmadır. Eserde Eskiçağ metafiziğinden başlayarak Aristoteles'te gelişmesi izlenen yargı sorunun Yeniçağa değin kaydettiği gelişmeler konu edilmektedir.
