Çocukkken küçük şeylerle de mutlu olurduk.
Sonra sevda diye bir şey kattılar yüreğimize.
Ne biz anlatabildik ne de onlar anlayabildi.
Onlar kırdı.
Biz toparladık.
Onlar üzdü.
Biz mutlu ettik.
Onlar gitti
Biz öylece kaldık.
Bir türlü mutlu olmayı beceremedik...
