“[...] itiraf etmeliyim ki bana hep hayatta hüzünlü bir şey varmış gibi geldi. Ne olduğunu söylemek zor. Hepimizin bildiği, ölümün, hastalığın, fakirliğin hüznünden bahsetmiyorum. Hayır, bu farklı bir şey. Derinde, çok derinde, insanın bir parçası, aldığı nefes gibi... Ne kadar çok çalışıp kendimi yorsam da durduğum anda orada olduğunu, beklediğini biliyorum. Herkes mi böyle hissediyor, diye merak ediyorum. Hiçbir zaman bilemeyeceğiz. Ama o güzel mutlu şarkılarının altında belki de sadece bunun, —bu hüzün olabileceğini düşünmek çok ilginç değil mi?”
Katherine Mansfield, modern öykücülüğün en önemli temsilcilerinden biridir. Derin bir gözlem gücüyle kahramanlarının iç çatışmalarına odaklanmış, şiirsel öğelerle süslü diliyle anlatım biçimini öznelleştirmiştir. Psikolojik çatışmalara odaklanan, incelikle işlenmiş öykülerinde Anton Çehov’un izleri görülür.
Yeni Zelanda’dan geçen çocukluğu, Londra’daki okul yılları, hastalığı ve tedavi süreci... Mansfield’ın yaşamındaki tüm önemli dönemeçler, öykülerin kronolojik sıralandığı bu seçkinin berrak karakterleri üzerinden okunabilir.
“Kıskandığım tek yazar.”
Virginia Woolf
