Rusya'da bulunan bir Türk esiri kendi esaret günlerini anlatırken Türkiye'de esir olan bir Rus askerinin sevk edilmeleri sırasında Türk milletinden gördüğü insancıl davranışı şöyle aktarmıştır:
"Bir köyde Türk esirleri geliyor diye haber alarak ellerinde ekmek olduğu halde yol üzerine çıkan kadınlar ağlaya ağlaya arabaya ekmek uzatıyorlar idi ki dayanamayıp bende ağladım. Bu köyde bir kadın Erzurum civarında bize esir olan oğlundan bir mektup alır; mektupta çocuk Erzincan İle Sivas arasında esna-ı şevkinde bir İslam kadınının kendisine ekmek ve para verdiğini hikaye eder.
Mektubu bana gösterdiler. Bu kadın dolayısıyla tekmil köy halkı vak'adan haberdar olarak katiyyen Türklere müteşekkir ve minnettar kalırlar. O İstikamette ve o ana kadar benden başka esir olmadığı için hissiyatı nimetdera nesin i tekmil köy bu suretle ödemeye şitap eder ki asıl şayanı dikkat cihet-i bir köyde bir evin çocuğuna vuku bulan bir şeyin tekmil köy halkına aks etmesindedir."
