Altı aydır denizdeydi. Eski takalar ile Karadeniz'in azgın sularında balıkçılık yapmıştı ama kıtalararası yolculuğa çıkışı ılık bir pazar sabahına rastlamıştı. Çıkış o çıkış oldu boğazdan.
Şimdi bilmediği bir yarımkürenin üzerinde yüzen demir gövdenin güvertesinden dolunayın aydınlattığı yüzeye bakıyordu. Düz bir ova gibi görünen deniz bütün heybetiyle gemiyi sürüklüyordu.
Deniz ne büyülü kelime... Göğün bütün renklerine bürünen bukalemun gibi. Değişken ve aldatıcı. Aynaydı deniz anaydı can verendi can alandı aldığını saklayandı sakladığını açığa çıkarandı. Sırlarla doluydu. Sırdaşı yoktu. Uçsuz bucaksızdı ama dalgaları her zaman bir kıyıyı döver dururdu. Ne eşsizdi.
...
