Fransız Devrimi’nden bu yana modern Avrupa düşüncesinin tarihi serüvenini bir bütün olarak görebilmek için bir adım geri atıldığında, eski hâkim anlatıların tüm güvenilirliğini yitirdiği izleniminden kaçınmak mümkün görünmüyor. Hikâyelerimizin ve kavramsal şemalarımızın giderek daha çoğulcu hâle gelmesi modern durumun özelliklerinden biridir: Birlik değil, parçalanma modernin işaretidir.
Cambridge Modern Avrupa’nın Düşünce Tarihi, 19. yüzyıl Avrupası’nın zengin ve muhtelif entelektüel hayatının kapsamlı ve ayrıntılı bir incelemesini sunuyor. En son araştırmaları, hem deneyimli akademisyenler için mihenk taşı hem başlangıç hem de yüksek öğretimin öğrencilerine girizgâh olarak hizmet edebilecek kolay ve anlaşılabilir bir üslupla bir araya getiriyor. Her bir bölüm, geniş bir disiplin alanı ve düşünce yelpazesindeki önemli cereyan ve figürlerin izini sürmekte; bunu hem entelektüel hayatın iç tartışmaları ve geleneklerinin hem de yazar ve sanatçıların çalışmalarını sürdürdükleri daha geniş bağlamların karmaşıklıklarına karşı hassasiyet göstererek yapmaktadır. Benlik, bilgi ve hakikat, insan doğası, siyasi düzen, etik, adalet, din, ontoloji, psikoloji ve insanların fikir ve tecrübelerini temsil ettikleri sembolik biçimler gibi kabaca hümanistik sorgulama ve sanatsal uygulama alanına giren entelektüel kaygılara odaklanıyor.
