Çanakkale’ye dokunduğu zaman ressamın fırçası, şairin kelimeleri, bestekârın nağmeleri kan kırmızıya dönüşür.
Gül bülbül′ün göğsünden akan kanın çiçeğidir, Çanakkale ise her şeyin yanıp kül olduğu bir büyük destan.
Bu destanı bir de, bütünüyle Çanakkale’ye adanmış bu kitaptan okuyun.
Bir mahşerin ortasında bir çukura düşen Gelibolu’ya âşık boynu bükük bir kelebeğin içinde bile “Ah Vatan!” sızısını hissedeceksiniz.
sönmeyecek; karanlık bilmese de, niyedir.
bu eflâtun sessizlik güller mahzun diyedir.
dünyayı yenenlerin yenildiği, o eşsiz,
çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye’dir.
