Türk Dil Kurumu tarafından 1948 yılında basılan Edebiyat ve Söz Sanatı Terimleri Sözlüğü’ne Tâhirü’l-Mevlevî tarafından reddiye şeklinde yazılan bu eser, Türkçenin dil inkılabından sonraki değişiminin yahut dönüşümünün küçük bir izdüşümüdür.
Tâhirü’l-Mevlevî’nin bu kitabı İslâmın Nûru dergisinde tefrika etmesine ömrü vefa etmemiş ve tefrika eksik kalmıştır. Bu kitap, yarım kalan işi tamamlamak amacıyla hazırlanmıştır.
Bugün, Edebiyat Sözlüğündeki Uydurma Tabirler ile Edebiyat ve Söz Sanatı Terimleri Sözlüğü mukayeseli okunduğu zaman, Kurumun bulduğu kelimelerden hangilerinin toplum nazarında kabul görüp yaşamaya devam ettiği, hangilerinin ise kabul görmeyip sözlüğün sayfalarında kaldığı açıkça görülecektir. Bu noktadan Türkçenin tarihî seyri içerisindeki belli bir dönemde yapılan dil tartışmalarının mahiyetini anlamada kaynak olabilecek bir eserdir.
Hacmi küçük; fakat içerdiği bilgiler ve Türk dilinin seyri açısından dikkate değer olan bu kitap kimi zaman Tâhirü’l-Mevlevî’nin eleştirilerinde kullandığı alaycı üslubu sebebiyle okuru yer yer gülümsetecek, yer yer de ciddi manada düşündürecektir.
