“Bazı insanlar birbirini bulur ama hep yarım kalır… Peki, kader bu kez tamamlanmalarına izin verecek mi?”
Toygar ve İlayda, geçmişin acılarıyla büyümüş iki kayıp ruh. Yıllar önce bir hastane koridorunda yolları kesişti ama İlayda her seferinde ondan kaçtı. Şimdi, aynı üniversitenin kalabalığında yeniden karşılaşan ikili, yıllardır görmezden geldikleri duygularıyla yüzleşmek zorunda. Ancak bu kez, zamanın onlara sunduğu fırsat çok daha kırılgan...
Toygar eğer olsaydı diye başlayan her bir cümleyi hayatından çıkartmış ve ne istediyse yapmaktan kaçmamışken İlayda'ysa umutsuz bir şekilde akan zamana uymaya devam etmişti. Kanser yıllar önce annesini almışken sevdiği kadının da kanser olduğunu duymak Toygar'ın mükemmel hayatını darmaduman edecekti.
Toygar'ın umudu ikisine yetebilir miydi?
Yoksa Toygar'ın eğer olsaydı diye başlayan cümlelerinin öznesi İlayda mı olacaktı?
