Ağalar paşalar bende insanım
Hayat libasını eyime giydim
Haktan yana türkü söyler lisanım
Dileğe dil olur kutlu hediyem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
Akıyor ırmağın gözünde suyum
İnsanı sevmektir en kötü huyum
Kim ne derse desin işte ben buyum
Yandıkça kanayan gizli yüreğim.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
İyiler kötüden her dem sakınır
Haddini bilmezin ahtı okunur
İlmek ilmek sanki çile dokunur
Hasret ekmeğini bal diye yiyem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
Cemalim sararıp yaprağım soldu
Âlem yangınıyla ömür kavruldu
Güven umutlarım gitti kayboldu
Gurbet elde boynu bükük bir köyüm.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
Turnadır kılavuz göğe uçarım
Alevim geceme ışık saçarım
Sırat köprüsünde kolay geçerim
Birliktir dirliktir sonsuz sermayem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
Özümü sözümü paraya satmam
Kul hakkı yiyip de yan gelip yatmam
Ben helal aşıma haramı katmam
Doğruluk değişmez güzel şahanem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
Hayatım tükendi tarumar oldu
Güllerim açmadan dalında soldu
Bülbülüm göç etti kuzgunlar doldu
Yar deyi döndürüp dönen kirmanem.
Ekmeğin tuzu yok kime ne diyem.
Tozludur yollarım kervanı yürüttüm
ZORANİ derdimi işte büyüttüm
Gençlikten geçmişim suyu çürüttüm
Sonsuzum noktayım yokum her şeyim.
Ekmeğimin tuzu yok kime ne diyem.
İsmail SOLAK
