Li Serhedê bi navê eşîra, Hesenan û Heyderan eşîrek heye. Di wextekî de serpehatîyek dinava mîrektîya eşîre de qewimî ye. Serpêhatî di nava civaka Kurdan de bandorekê li civaka Kurdan kirîye kû dengbêjan jî hewcedarî ye dîtine kû we serpêhatîyê bi xemilînin û bi kemilînin duvrê jî we berhemê bikin sitranêke dengbêjî. Dengbêjan di civaka Kurdan de edî bistirînin. Wûsa jî gihîştîye heya we rojê. Gelo ev Serhatî çi bu. Evîndariya dilê di navbera keçekê û xortekî de derbas dibe. Seyrê xatûn, dotmama Elîye Mamêd e. Elî jî pismamê Seyre xatûn e. Seyrê xatûna eşîrekî ye, Elîyê Mamed jî xulamê wanê. Belê di nava ve serpêhatîye de pergala baviksalarî û xizanî, nezanî be tifaqî, xayintî û hesûdî heye. Lewma felek û dewran li serê Seyrê û li Elîyê Mamed digerê. Belê Seyrê xatûn edî li hemberî neheqîye gavekê werekî davê jê. Evîna dilê Seyrê xatûn legerîna azadî û heqîqetê ye. Gelo ev rewşa heyî baş nahatibê îfade kirin, le divê em edî ve romanê bi şopînin.
