Namazda okunacak ayet ve duaların Türkçe olarak ifade edilmesi uluslaşma sürecinin tabii bir boyutu olarak gündemimize girmiştir. U konu en yoğun haliyle 1932 yılı Ramazan ayında yaşanmış namazda okunan surelerin Arapça orijinal ifadeleri yerine Türkçe anlamlarının okunması daha sonra uygulanmamış fakat Türkçe ezan 1950 yılına kadar devam etmiştir.
Namaz kılan kişinin namazında okuduklarının anlamını bilmesi gerektiği doğru bir tespittir. Ancak kişinin namazda ne dediğini bilmesinin tek yolu kendi diliyle namaz kılması değildir. Namazda Kur'an'dan okunacak zorunlu miktar Fatiha suresidir. Bu sure sadece yedi cümleden ibarettir. Tekbirleri ve okunan dualarla kısa bir sureyi ilave etseniz ancak yirmi cümle uzunluğunda bir metin oluşur ki kültür seviyesi ne olursa olsun her müslüman bu yirmi cümlenin anlamını öğrenebilir.
