Tiyatro sahnesinde sufle verildiği halde içinden geçenleri söylemek isteyen oyuncu gibiydi. Bağırarak, “Durdurun dünyayı!” diyesi vardı. Bir yerlerde bir yaratıcı vardı ama niye Elif’i duymuyor, niye sorularına cevap vermiyordu? Başkalarının yanında inanmadığını ilan etse de bu yaşına gelene kadar nefes gibi ensesinde, fısıltı gibi kalbinde hissettiği ona iyi şeyler söyleyen bir ses vardı. Biliyordu bu O’ydu...
Emel Altınay Yılmaz’ın kaleminden mistik bir roman.
Garip, soluksuz okuyacağınız gizem dolu, sürükleyici ve masalsı hikâyesiyle okuyucuyu yüzyıllar arası bir seyahate çıkarıyor.
