<p>"Onlar bir geniş şemsiye gibi açılmışlardı. Çocuk, şekere saldıran karıncalar gibi toplanmıştı çevreye. "Yerdeki'nin oluşturduğu herşeye o hakimdi şimdi. "Vurmuşlar Vurmuşlar!" Kimseyi dinlediği yok, ekmek parası ne, biliyor artık ve gazeteleri çiğneyerek bağırıyor.</p>