“İşaretleri görmezden gelemeyecek yaştayım” diyor bir öyküsünde Aynur Dilber. İnsanı birden durduran ve bir hale geçmesine neden olan bir sezgi hali diyeceğim bu işaretlere açık olma haline. Bu sebeple, neyi nasıl anlattığı kadar neden anlattığına bakmanın gerektiği yazarlardan sayıyorum onu. Neden bulunduğu zaman, hem öyküsü hem de öyküsünün biçimi anlam kazanıyor çünkü. Çünkü geceleyin kopkoyu bir ormanda kalmış gibi bakıyor dünyaya, Aynur Dilber. Bu sadece tanıma ve tanımlama çabası içeren bir bakış değil. Dehşeti de coşkuyu da içeren bir bakış. Bu yüzden öyküleri içten içe bunu gör değil, baktığım yere bak diyor.
Cümlenin ne manaya geldiğini bilen ve onu söylemeyi hak ettiğini düşünen yazarın ikinci kitabı Geceleyin Bir Mümkün, umuyorum ki bu türün okuyucusu için özel bir anlam taşıyacaktır. |