Şu ana kadar yaşadıklarımdan hep pişmanlık duydum. Biri hariç: Bir alışveriş gibiydi o güzellikle karşılaştığım ilk gün. Onu aldım kazandım sevdim. Belki yitip gitti denizin derinliklerinde dibe batmış gemi gibi. O soğuk dibe batmış olsun ben ise hâlâ seviyorum. Ölüm mü bizi ayırdı yoksa biz mi ölüme meydan okuduk? Ölüm daha mı güçlüydü onun beyaz teninden?
Kapkarasın hayat; boşuna uğraşma ipeksi ten için. Derini asla değiştiremezsin çünkü kirlenmişsin.
Benim kadınım gibi hiç olamadın ki! Şimdi ben de yanına geliyorum ormanımın tırtılı. Sarıp sarmalayacağım ebediyen. Şimdi anlıyorum ki yaşadığım o hayatta yapmış olduğum en güzel alışverişsin.
Bekle beni
