Her şeyi yazamadım!
Kelimeler tıkandı kaldı kalemimde!
Öylesine zor öylesine inanılmaz öylesine acıtıcı öylesine manevi...
Tek bir kelime ile açıklanabilir ancak olanlar!
Bir tek kelimede bulur karşılığını!
"Tevekkül!"
Yazdıklarım yaşananların yanında bir hiçtir!
Yazabildiklerim yaşananları anlatma çabasından öteye geçemez!
Oysa bir tek kelimede işaretlenmiştir her şey!
"Tevekkül!"
Unutmayın!
Dokuz Ülkücü Yiğit; Dokuz Destan Kahramanı Dokuz Türk Çocuğu...
Haklarında verilen idam kararını "tevekkül" içinde kabul ettiler!
Tekbir getirerek cesaretle imanla ve "Bunun bir son olmadığını" bilerekşehit olacaklarını bilerek yürüdüler ölüme...
Eşi benzeri görülmemiş bir tevekkül ile kabullendiler kaderlerini.
Yaşananlar yanında benim yazdıklarım ne ki!
