Aşk lügatinde söz bizim canımızdır. Biz aslında sözlerden ibaretiz. Ve bunlar bizim hikâyelerimizdir. Eski zamanlardan gelip bu kitapta biriktiler. Söylendikçe kıymetleri daha iyi bilindi. Yıllandıkça değerlendiler. Âşıklar, dervişler, padişahlar misafir oldu bu sayfalara. Bazen hayvanlar dile geldi, bazen dervişler kendilerini yola vurdular, bazen de âşıklar son nefeste kavuştular.
Sırtımda heybem, elimde asam, gözlerimde sürme, dilimde büyülü kelimelerle gözlerine bakarak anlatıyorum bu ahir zaman hikâyelerini sana. Tıpkı bir masalcı misali… Hadi gel, birlikte daha da derine dalalım. Doğu’nun esrarlı kokusuyla mest olalım. Hadi gel, hayal gücünün sınırlarında dolaşalım.
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez. Gel birlikte tutuşalım.
