Derken son halkası da açıldı. İpek böceği artık ipek böceği değildi. Kendini havaya bıraktı. Artık ipek böceği değildi. Bir böcek de değildi. Kesinlikle yere düşmüyordu. Çünkü o artık bir kelebek oluvermişti. O anda kanatlarını açıp uçmaya başladı. Diğer kelebekler gibi...
Bizim küçük ipek böceğimiz artık kelebekti. İpekli renkli bir kelebek. Yeşil dut ağaçlarına doğru kanat çırptı. Beyaz uçurtma kanatlı bir kayık gibi gökyüzünde o yana bu yana gidip geliyordu. Kozasından arta kalan ince ipek ip lacivert kâse üzerinde oluşmuş çatlağa benziyordu...
