İnsanoğlu kimi zaman savaş, doğal afetler, sürgün gibi “zorunlu”
nedenlerle, kimi zamanda yaşadıkları yerlerden daha iyi yaşam koşullarına
ulaşmak için “gönüllü” olarak göç etmiştir. Hz. Adem ve Havva’nın
Cennetten çıkartılıp dünyaya gönderilmesi ile ilk göç başlamıştır. Göç
küresel bir sorun olarak geçmişte daha çok ekonomik gerekçelerle ortaya
çıkarken, günümüzde daha çok savaş ve toplumsal şiddet olaylarından
kaynaklanmaktadır. Göçler çağı ya da mülteci/sığınmacı yüzyılı olarak
adlandırılan içinde yaşadığımız dönemde, bütün toplumlar göçlerin yol açtığı
farklı sorunlarla karşı karşıyadır. Göç ve sığınma hareketleriyle ilişkili
doğrudan ya da dolaylı sorunlar ve değişimler ülkelerin yönetimlerini farklı
politikalar geliştirmeye zorlamaktadır. Göç ülkesi niteliğini taşıyan diğer
ülkeler gibi Türkiye açısından da “yeni gelenler”in uyumu, ev sahibi
toplumla etkileşimleri ve eğitim süreçleri hayatî bir önem taşımaktadır. Artık
sığınmacılarla ev sahibi toplum olarak Türkiye aynı sorunları ve geleceği
paylaşmaktadır. Sığınmacı konumundan daha öte artık yerleşik pozisyona
geçen, sayıları 4 milyonu bulan bu insanların uyumu, eğitim sürecine
entegrasyonu ve gelecekleri nasıl sağlanacaktır? sorusuna cevap verilmesi
gerekmektedir. Bu kitap aslında bu motivasyonla alanında yetkin
akademisyenler tarafından bir ölçüde bu soruya cevap aramak ve katkı
sunmak amacıyla kaleme alınmıştır. Bu bağlamda Türkiye’nin yaşanan ya
da gelecekte yaşanabilecek olan göç akınlarına ve sonrasına yönelik
çözümlere ilişkin tedbirler alması gerekmektedir.
