Önümden geçen bir tabutun ismini okuyorum: "Nihada" yazıyor... "Tamam yoruldun ama Nihat" diyorum "bak senin ismin hadi yeniden gir koridora uzan üstüne Nihada yazan tabuta" diyor yeniden koşuyorum koridora!..Nihada'nın tabutu geliyor taşımakla kalmıyor okşuyor dokunuyorum..
Kimdir Nihada!..
Nihat Genç adımı Nihada olarak değiştirmek istiyorum. Boşnak bir arkadaş buluyorum. "Bundan sonra adım Nihat Genç değil Nihada Genç" diyorum. Mezarın başında tebessüm ediyor "Ağbi Nihada burada kızlara verilen ad.." Küçük bir şaşkınlık yaşıyorum ama vazgeçmiyorum olsun adımı Nihada koyacağım bu küçük kızın adını alacağım..Nihada'nın tabutunu takip ediyorum önündeki yazıya bakıyorum yedi yaşında... Tabutu nasıl hafif sanki içinde kuş tüyü var sanki tabut bomboş sanki Nihada'nın cesedini bulamamış; bir eli bir başı belki yalnız ayaklarını taşıyoruz şimdi...
