Yüzünü güneşe çeviren Bese’nin yüzü kıpkırmızıydı, bütün kanı yüzüne hücum etmişti. Evin önünde vedalaşmak isteyen gençlere dönerek: “Bu karanlık beni korkutuyor. Daha çok silah patlayacak bu karanlıkta!” Yüzünü mezarlığa çevirerek: “Bir yere gitmek yok. Hep beraber kalın burada. Yarın bu güneş yine doğacak. Ben doğan güneşin ilk ışıklarında halaya duracağım. Benim verilmiş sözüm var. Sizinle beraber, en önde halaya duracağız. O güneşi tutacağız. Bir daha karanlık olmayacak!...”
