Araba kazası geçirmiş, yerde kan revan içinde kıvranan biri zorlukla kafasını kaldırıp da arabaya baktığında, “Neyse, hiç olmazsa bana çarpan bir Mercedes’miş” diyebiliyorsa... Pes artık! Ona şapka çıkarılır.
Hiç üşenmeden, yorulmadan, tüm birlikteliğimizde benimle fıkra, bilmece, espri paylaşan aile fertlerimden kişiler, liseden, üniversiteden, işten ve sokaktan arkadaşlarım, hayatıma renk kattınız. Size minnetimi, o esprilerin bir kısmını yıllar sonra tekrar hatırlatarak sizi gülümsetebilirsem, en iyi şekilde ifade edebilirim diye düşündüm. Bu kitabın asıl yazarları yukarıda adı geçen sizlersiniz. Hepinize teşekkürler.
