Platon'un Kratylos'u dil felsefesinin başlangıç noktası dilbilimin kaçınılmaz başvuru kaynağı dille ilgili kafa mızı kurcalayan onlarca sorunun ilk defa telaffuz edildiği metindir. Platon'un dil kullanımı Kratylos'un labirentlerinde rafine edilirken aslında Klasik Atina'nın entelektüel çevrelerindeki en popüler tartışmalarından biri
gözler önüne serilmektedir: Adların Doğruluğu. Kratylos dilin bilimsel felsefi dinsel yönlerini sorgulayan bir
dizi hâlâ cevapsız soruyla gündemdeki yerini korumaktadır. Bunlardan sadece birkaçı söyle sıralanabilir: Bir adı
doğru yapan nedir? Adların bir doğruluğu varsa bu doğruluk uylaşımsal mıdır yoksa doğal mıdır? Söz konusu
doğruluğun üzerinde yükseldiği zemin nedir anlam mı yoksa sözcüklerin kendileri mi? Kullandığımız dilin
iletişimde sağladığı ortaklıktan nasıl emin olabiliriz?
Platon'un Kratylos'u Türkçede okuyucunun karşısına ilk defa çıkmıyor. Ancak elinizdeki kitapta yer alan çeviri
Yunanca orijinal metnin titiz bir incelenmesinin satır satır kimileyin hece hece hatta harf harf kılı kırk yaran
bir filolojik dakikliğin ürünü olduğu iddiasını taşımaktadır. Çünkü bu çalışma diyalogda başvurulan deneysel
dil cambazlıklarında ya da etimolojik sözcük oyunlarındaki zeka parıltısını kaybetmemeye çalışan bir çeviri pratiğiyle ortaya çıkmıştır. Bu zeka pırıltısı bir yandan okurun gözlerini kamaştırırken öte yandan dilin dilbilimin dil felsefesinin karanlık dehlizlerini aydınlatmaktadır. Kratylos'un sunduğu sorunsal alan Kratylos'a Yorumlar: Physis-Nomos Karşıtlığı Bağlamında Filolojik ve Yorumbilimsel Bir İnceleme başlıklı ikinci ciltteki yorumlarla bir nebze daha net bir görünüme kavuşmaktadır.
