Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ülkemizde uzun yıllardır yapıl-maktadır. Son yıllarda yabancı dil olarak Türkçe öğretimi pek çok üniversi-tenin bünyesinde Türkçe öğretim birimleri ve merkezlerinde gerçekleştiril-mektedir. Bu birimler ve merkezler için Türk ve yabancı öğretim elemanı yetiştirmek amacıyla üniversitelerde yabancı dil olarak Türkçe yüksek li-sans ve doktora programları yaygınlaşmıştır. Bunlara bağlı olarak da ya-bancı dil olarak Türkçe öğretimiyle ilgili çalışmalar ve araştırmalar da hız kazanmıştır. Birçoğunun alandaki gereksinimlere yönelik olarak yapıldığı gözlemlenen bu çalışmaların yabancı dil olarak Türkçe öğretimine katkıları da giderek artmaktadır. Buna rağmen dilbilgisinin nasıl öğretilmesi gerekti-ğine, nelere dikkat edilmesi gerektiğine ilişkin sorunların devam ettiği göz-lenmektedir. Günümüzde dil öğretimi konusunda değişik bakış açıları, de-ğişik yöntemler olduğu için bu durum son derece normaldir. Yabancı dil olarak Türkçe dilbilgisi öğretimi ülkemizde genellikle biçim odaklı, bağ-lamdan kopuk, sözcük ve tümce tabanlı, bir başka deyişle dil düzeyinde yapılmaktadır. Oysa günümüz dil öğretimleri söz ve söylem ya da kullanım çerçevesini temel almaktadır. Bu nedenle öğrencilerin iletişimsel edinçleri-ni geliştirmede bağlam ile ilişki kuran dilbilgisi derslerinin çok önemli bir yeri vardır.
