Gelecekte tarihçiler Beyrut'un Arapların kültürel hayatında oynadığı eşsiz rolü daha iyi göreceklerdir. Mısır Irak Suriye ve diğer Arap ülkelerinden gelen şairler Beyrut'a sığınmışlar ve burada sansür korkusuna kapılmadan eserlerini yayınlama imkanı bulmuşlardır. Politikacılar kısa bir zaman diliminde Arap dünyasını çeşitli siyasi sınırlara bölmeyi başardılar fakat bunlardan her biri için ayrı ve bağımsız bir kültürel kimlik oluşturmayı başaramadılar. Beyrut'ta plazlanma imkanı bunları ortak Arap kültürü Arap devletlerinin varlığını anlamsız kılmaya başlamıştı. Bu nedenle Arap yöneticileri Beyrut'ta palazlanma imkanı bunları ortak Arap kültürü arap devletlerinin varlığını anlamsız kılmaya başlamıştı. Bu nedenle Arap yöneticileri Beyrut'u rejimlerine yönelmiş bir tehdit olarak gördüler Beyrut'un yıkılışına üzülmek şöyle dursun yardımcı oldular şairleri susturdular onları 'kendi' ülkelerine dönmeye zorladılar. Çünkü her yönetim sürgündeki şaiirlerin dönüşünün dışarıdan destek bulmayan yerli şairleri ve yazarları kendi bölgesel dillerinde yazmaya teşfik edeceğini bunun da ortak Arap diline doğru gidişi durduracağını ümit ediyorlardı.
