Edebiyat tarihinde önemli bir yere sahip olan belagat türündeki eserler farklı asırlarda çeşitli şekil ve muhtevalarda karşımıza çıkar. Özellikle XIX. asrın ikinci yarısında çeşitli kademelerdeki okullarda okutulmak üzere yeniden ele alınan belagat konuları muhatapların seviyesi nazara alınarak tanzim edilmeye çalışılmıştır. Bu bakımdan pek çok isim muhtevaya önem vererek hacimli fakat kullanımı zor eserler kaleme almıştır. Çok yönlü bir kişi olan Ali Seydî Bey, farklı ihtiyaçlara cevap vermek üzere hazırladığı sözlüklerden edindiği tecrübeler neticesinde belagat konularını yeni bir sunumla ortaya koymuştur. Özellikle klasik şiirle ilgili en temel edebiyat terimlerini alfabetik bir sözlük şeklinde tanzim eden Ali Seydî Bey, Lugatçe-i Edebiyât adlı eseriyle Muallim Nâcî’nin Istılâhât-ı Edebiyye’sinin muhtevasını kullanışlı bir hale getirirken, Tâhir’ül-Mevlevî’ye ait Edebiyat Lügatı’nı şekil bakımından müjdeleyen ilk örneği tertip etmiştir. Edebiyat terimlerini öz bilgilerle örnekler çerçevesinde sunan ve sözlükçülük bakımından önemli bir numume olan Lugatçe-i Edebiyât’ın bu yeni neşri konuyla ilgili araştırmalara katkı sağlayacaktır.
