Kitap mahallenin kentin temeli ve özü olduğunu kent ilişkilerinin oluşma zemini olduğunu ifade etmektedir. Mahalle bir yaşama hali bir duyuş bir tasavvurdur. Mahalle bir tutunma bir birlik bir bütünlük deneyimidir. Sadece baskı değil fakat daha fazla yaşatma ve yüceltme zenginleştirme idealidir mahalle. Kent kadar büyük bir işbirliği ve organizasyon olan mahalle etkili bir hayat aktörüdür. Mahallenin temelinde insan ve mekân vardır. Mahalle insan ilişkilerinin estetik mimari kültürel toplumsal ve hukuki düzlemidir. Mahalle bütün bir hayat sahnesidir insanın hayat sahnesine çıkma imkânıdır.
Kitap mahallenin kent ilişkilerindeki önemine dikkat çekmekte ve kentsel dönüşüm uygulamalarının mahalle eksenli olması gerektiğini hatırlatmaktadır. Dönüşen kent hayatının bireyselleşen yaşamların mahalle eksenli yeni yapılanmalarla daha sağlıklı ve duyarlı bir hale gelebileceğine işaret etmektedir. Ayrıca mahallenin geçmişte kalan bir olgu olmadığını her daim var olan bir yaşama çevresi olduğunu iddia etmektedir. Mahalle sadece nostaljinin değil tam aksine hayatın konusudur. Kitap bu temel tartışmalar eşiğinde kent çalışmalarının belediye ve şehircilik uygulamalarının mahalleye daha fazla dikkat etmesi gerektiğini hatırlatmaktadır.
