Ne kadar erken çıksak da yola çoğu zaman geç kaldık hayata.
Kamburlaştı tüm keşkelerimiz sırtımızda! Koştuk, bazen yürüdük…
Çoğu zaman düşe kalka..
Yine de devam ettik, yorulduk oturduk ağladık. Varamadık bir türlü o noktaya…
Bizden çok sonra yola çıkanlar hep oradaydı aslında. Hata bizde miydi? Yoksa kader mi denirdi buna?
Siz söyleyin…
