Soldan sağa 7. İnsanlardan kaçan, tek başına yaşamayı seven, inzivaya çekilen: Münzevi.
Ayşe Nilay Özkan’ın her bir karakterinde başka bir tek başınalığı gördüğümüz bu öykülerde kimse çaresiz değil; aksine onlar, hayata karşı mağlubuz deyip bir köşeye sinmeyi özenle reddedenlerden.
“Sevinç çok şeyi süpürür, acı çok şeyi nasıl silip süpürürse öyle…” diyen Böll’e nazire kâh bir sevinç alıp götürüyor tüm yılgınlıkları kâh acıyla başkalaşıyor öykülerin kanlı canlı insanları.
