Okültizm büyü değildir, ancak büyü okültizmin araçlarından birisidir.
İnsanların bu sözcüğe yükledikleri anlamda, okültizm mutluluk arayışı da değildir; çünkü ilk adım fedakârlık, ikinci adım, vazgeçmedir. Okültizm yaşam bilimi, yaşama sanatıdır.
Herhangi bir erkek ya da kadın, “Okült Sanatlardan” birini ya da tümünü, büyük bir hazırlık yapmadan ve hatta çok kısıtlayıcı bir yaşam tarzını benimsemeden çalışmaya başlayabilir. Hatta herhangi bir yüce ahlak standardı bile olmadan bu işler yapılabilir. Nihayetinde, elbette ki, büyük bir ihtimalle öğrenci çok iyi bir tür büyücüye dönüşecek ve paldır küldür kara büyünün içine düşecektir.
Okültizm arzusu bir insanın kalbinde gerçekten uyandığında, onun için huzurlu olma umudu, tüm dünyada dinlenecek bir yer ve tüm konfor alanı yoktur. Bastıramayacağı, sürekli içini kemiren bir huzursuzluk tarafından hayatın vahşi ve ıssız alanlarına doğru sürüklenir. Kalbi, Altın Kapı'dan geçmesine izin verecek kadar tutku ve bencil arzu ile doludur; sıradan yaşamda huzur ve dinlenme fırsatı bulamaz. O halde kaçınılmaz olarak büyücülüğe ve kara büyüye düşmek ve birçok enkarnasyon yoluyla kendisi için korkunç bir Karma biriktirmek zorunda mıdır? Onun için başka yol yok mudur?
Teozofi'yi sıklıkla, “kendi başına bir din değil, tüm dinlerin arkasında yatan gerçek” olarak anlatıyoruz. Öyledir de; ama başka bir bakış açısıyla, Teozofi’nin hem felsefe, hem din hem de bilim olduğunu da söyleyebiliriz.
