Esav ve Yakub.
Hayatları Yakın Doğu tarihine ve kutsal kitaplara kaydedilen ikizler.
Aralarındaki rekabetle Tanrı’nın iradesine karşı mı gelmişlerdi?
Yoksa bu rekabet Tanrı’nın planının bir parçası mıydı?
Okan Çil, dördüncü romanı Peygamber’de, bu iki kardeşin rahimde başlayıp peygamberliğe uzanan iktidar mücadelesini etkili ve gerçekçi bir anlatımla hikâyeleştiriyor. Binlerce yıl önce aile olabilmeye, evlat sevgisindeki eşitliğe, yalana, uçsuz bucaksız öfkeye, affetmeye, dostluğa ve aşk uğruna yapılan fedakârlıklara düşülmüş kayıtları sunuyor okura.
“Her şekilde kaybediyorsan acını diri tut, Esav. Yolda karşılaştığın bütün insanlar sadece suratına bakarak dahi çektiğin zulmü anlasınlar. Her şekilde kaybediyorsan, öyle bir kaybet ki yeryüzünde hiç kimse senin mertebene erişemesin. Serüvenin asırlar sonra bile dilden dile dolaşsın. Her şekilde kaybediyorsan, bırak seni kötüleyen ağıtlar kaplasın ortalığı. Gölgeni dahi görmeyenler sana lanet etsinler. Her şekilde kaybediyorsan, nasıl olsa kaybedeceksen, ömrün boyunca başını yerden kaldırma. Matemin yedi düvele yayılsın. Dünyadaki bütün aldatılanlara, bütün kadersizlere, dünyadaki sevilmeyen bütün çocuklara Esav desinler.”
