Leningrad Çocukluğu’nun sadece çağdaş Rus nesrini sevenlerin değil, aynı zamanda
Sovyetler Birliği’nin son dönemindeki insanların yaşamlarını profesyonel olarak
inceleyenlerin de ilgisini çekeceğini düşünüyorum. Bu kitap, son kuşak Sovyet çocuklarının,
belki de dünyanın en güzel kentindeki gündelik yaşamlarını ortaya koyan pek çok ayrıntı
içeriyor.”
Renat Bekkin
“Kitapta çocuk mantalitesi, çocuk öncelikleri, bir nesneye tam konsantre olma, ilgi alanları,
kendini akranlarına göre konumlandırma, büyükler ve onların yaşamlarına dair algılar ve
diğer çocuk bakış açısı özellikleri yeniden üretiliyor. Renat Bekkin’in öyküleri duygusal ve ton
olarak çok renkli. Yazar, çocukluğun her döneminin önemli özelliklerini yakalamış.”
Olga Bugoslavskaya
“Renat Bekkin, çocukluk anılarına bugünkü gözleriyle bakmaya çalışmıyor. O, bir çocuğun
gördüğü gibi gerçekliği yeniden üretiyor. Fakat yetişkinlerin büyük çoğunluğu bu yeteneği
yitirirken, “Leningrad Çocukluğu”nda bakış açısının paradoksallığı yalnızca kaybolmuyor,
aksine bu öykülerin içeriği kadar parlak bir ana sanatsal teknik haline geliyor.”
Anna Bersenyeva
“Genç Petersburglu yazar Renat Bekkin, Leningrad’daki çocukluğunu hatırlıyor. Hamsterler,
oyunlar, haylazlıklar, okul dönemi, yaz tatili, kulüplerde dersler. Burada ilginç bir şey var.
Bekkin’in öykülerini okurken, kendi Sovyet çocukluğumu tanıyamadım. Benzer, ama aynı
değil. Garip bir şekilde bu basit öyküler insanı ele geçiriyor. Okumak ilginç. Kısa süre önce
var olan ama artık olmayan o dünya hakkında çok şey öğreniyorsunuz. Anlıyorsunuz ki bu
dünya çok farklıydı. Ve çok garipti.”
Yeliseyev Nikita
