Irmaklar taşınca
Sağalır mı yaralar silinir mi yürekten izi
Yatağından dalgalanır da yürek denizi
IrmakIar taşınca
Kollarım mı?
Savurup göğe açılan şu kürekler.
Binbir hû ile almış da yükünü
Şükür ekler,
Günü.
Rîhu reyhân!
Ân armağan ol san/dal’a bir
Çiçeklerim göğ(e)ersinler
Göğercinler,
Saldığım suna’lar döndü içime
Mânâ’sı aşk olan Manas’ı
Pağan papağân okur
Açıklar
Şehirler ölür dirilir şehirler!
Anladım ki bırakıp ta gidermiş kendini âşıklar
