Rojnivîska min a şîrîn
Çavên Mîr Celadet Bedirxan û yên hevalên wî bel bûbûn. Hemû bi hev re ecêbmayî li min dinihêrtin. Celadet kovarê girt destê xwe û got:
We bihîst? Êdî kî çi dibêje bila bibêje ez ê vê kovarê derxînim.
Piştre ji mal derket û çû li ser keviya bîrê rûnişt ez jî çûm li rexê wî rûniştim. Bi şûn de li min vegeriya û got
Xecê zarokên serdema ku tu jê hatî bi zimanê kurdî dipeyivin?
Not: Kitabın arkasındaki karekodu okutarak youtube üzerinden de hikayeyi dinleyebilirsiniz.
