Toplumlar, kadim tarihlerden itibaren dillerini, maddi ve manevi yaşamlarını, sözlü ve yazılı eserlerini kayıt altına almak ve kendisinden sonraki nesillere miras bırakmak istemiştir. İlk sözlüklerin Batı Asya'da, Çin'de, Hindistan'da, Antik Roma'da ve Antik Yunan'da hazırlandığı bilinmektedir. Urra Hubullu, Erya, Nirukta, Nighantu, Dîvânu Lugâti’t-Türk, Codex Cumanicus adlı sözlükler kadim sözlükbilim tarihinin en büyük kanıtıdır. Bu bağlamda uygulamalı sözlükbilim başka bir deyişle sözlük hazırlama işlemi kadim dönemlerden itibaren yapılmaktadır. Sözlükbilim kuramları ise daha geç bir dönemde XX. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren oluşturulmaya başlanmıştır.
