Yazarımız bu eserde;
Bu hayatta seçim yapabilmek için doğru bir coğrafyadan, sizi dünyaya getiren iyi bir anne-babadan gelinmesi gerektiğini çok kez vurgulamış,
“Hayalî bohçasını kapatırken tüm bunları yüzyıllardır süregelen kodların, hiç değişmeden nesilden nesile geçmesi diye düşündü. Her jenerasyon belki aynı kaderi belki de o zamanın şartlarına göre farklılık göstererek benzerini yaşıyordu ya da onlara yaşatılıyordu. Tek başınaydı, akciğerindeki rahatsızlığı tam olarak geçmemişti. Hem bu şartlar altında bu kadar düzelebilmesine kendisi de şaşırmıyor değildi. Evlendiği günden beri yatak odasında en az yarım paket sigara içen bir kocanın yanında sabahlıyordu. Ama artık eskisi gibi tahammül edemiyordu.”
Anlatının tabanında yaşadığı yıllara dair dünyada ve Türkiye'de gelişen olayları ana hatlarıyla aksettirmeye çalışmış,
“93 yılında birçok üzücü olay birbirini kovalıyordu. ANAP İstanbul milletvekili Adnan Kahveci eşi ve kızı ile geçirdiği trafik kazasındaki ölümü, 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın hayata gözlerini yumması… Ama tüm Türkiye’yi yasa boğan, tüylerimizi ürperten, yüreğimizi yakan başka bir olaydı. Pir Sultan Abdal Şenlikleri için Sivas’ta, Madımak Otelinde bulunan 33 düşünür, yazar, sanatçı ve fikir insanımız, yapılan kundaklama ile hayatını kaybetmiş, yüreğimizi derinden yaralamıştı.”
Korku ile büyütülen bir kız çocuğunun gelecekteki hayatını ne denli etkilediğini anlatmaya çalışmıştır.
