Çar kitêbên Mele Xalitê Licî(Xalit Remo Ayçiçek) ku bi awayekî manzûm û mensûr hatine nivîsandin di navvê berhevokekê de cî digrin.
Mele Xalit ne tenê bi gotin ûşêweya xwe behsa xwe û demeke dûr dike lê behsa demeke di rihê me de rûniştîdike her wiha rovî û heywanên din jî dide xeberdan û rewşa me ya ziman û wêraniyêbi hostatiyeke mezin bi helbestên qafiyekirî bi ken û girî tîne ziman. Nivîskarbi awayekî gelekî mutewazi' jî van gotinan li ser xwe dibêje:
"Ez di sala hezar û neh sed û sî ûçaran de li qeza Licê li taxa melan hatime dinê. Piştî temenê min giha heft salan min dan berxwendina erebî heta ez bûm bîst salî min li gelek ciyan li ba melan xwendgeh li gundan geh li Licê. Di sala hezar û neh sed û pêncî û çaran de çûmeskeriyê û di vegerê de çûm Licê û li gundekî bûm îmam heta hezar û neh sed ûşêst û pêncan.
"Dûre min terka îmamiyê kir û ez hatim li Diyarbekrê dikanekê vekir û ez bûmsaetçî. ev bû çil û şeş sal ku ez vî karî dikim. Ez nebûm maldar û nebûm jarşeş zarokên min hene û hemû jî zewicandî ne bi kurtî ev e jiyana min."
