"Şiirde form şairin yaratacağı anlam bütünlüğünün mahiyetiyle meydana gelir. Form şairde bazen dil bakımından da oluşabilir. Şiirdeki biçem şairin diline göre gelişebileceği gibi bunun
tersi de olabilir. Şiirdeki dil biçemle de gelişebilir; ama bu şairin her aklına geleni yazması anlamına gelmez. Şair her aklına geleni şiirde kullanmamalı. Her aklına geleni şiire taşırsa saçma sapan bir metin (şiir değil) ortaya çıkabilir. İlham geldiği şairin şeklini alır. Şairde
zaten bir şiir potansiyeli her an mevcut gelen ilham buna göre şekillenir. Her şiir kendi formuyla beraber yazılır; fakat şair bazen aruz bazense serbest yazayım derse üslup oluşmaz.
Burada ses yine temel bir etkendir. Şekilden ziyade ses bize yol gösterir. Üslup ses ayrıcalığıyla olur. Altını çiziyorum; üslup bir şairde ses ayrıcalığıdır. Üslubu olmayan herhangi bir insanın yazdıkları ne kadar güzel olursa olsun ne kadar estetik olursa olsun ve ne kadar 'ulvi' olursa olsun sanat ürünü olmaz. Yani şiir olmaz."
. . .
Şair Cafer Keklikçi'nin kaleminden şiir üzerine eleştirel denemeler...
