Baktığımız ne varsa eriyip yok oluyor sanki. Öyle hızlı değişiyor ki her şey ne dur diyebiliyoruz ne de dokunup bir iz bırakabiliyoruz. İnsan çaresini aradığının zehri oluyor zamanla. Dünyaya karışıp yaptığımız bu. Renk almak değil de kirimizi bulaştırmak içiniz sanki. O değişimin bir ucunda olup payımızı beklemekle ilgili değiliz hiçbirimiz. Yalnız güçsüz ama nasılsa hep muktedir. Hem de sürekli aynı kalarak.
Atakan Boran ilk öykü kitabı Şey veya Şeyler ile insanı onun karanlığını ve çürüklerini anlatıyor bize. Avucunun içindeki kimi olağan kimi sıra dışı karakterleri eğip bükmeden anlatmayı yeğliyor. Yarattığı sahici atmosferler ve olaylarla uzun zaman akıldan çıkmayacak dünyalar sunuyor okura.
