Işık sanıp da yanımızda durabilen kaç insan kaldı? Kimse kalmadı... Ben Su, her şey bir sabah uyanıp da maviye dönen saçlarımla başladı. Sonradan çok tuhaf yerlere kadar gitti. Kayboldum, mahvoldum ve bunları yabancı bir evrende yaşadım. Kimse yoktu, tek başıma durmak zorundaydım ve beceremedim hiçbir oltaya sap olayı... Ben yalnızca Su! Kalbim, ruhum sadece yabancı bir evrende geçirdiğim o dönemde kaldı...
