Atina'nın havalimanından kente doğru yol alırsanız birçok reklam afişi arasında kimseyi şaşırtmayan 'Dünyanın en güzel misafirperverliğini sunan Yunanistan'a hoş geldiniz' tabelasına da rastlarsınız. Turizmi teşvik eden masum bir reklam değil mi? Oysa bu tür 'masum' ilanlar ifadeler nutuklar resimler şiirler heykeller karikatürler müzeler vb. etrafımızı sarıp sarmalayıp günlük yaşamımızın parçası olunca 'biz' de millet olarak hiç fark etmeden mesajın içeriğine uyum sağlıyoruz bu çevrenin bir parçası oluyoruz... Elinizdeki çalışma milliyetçiliğin pek fark edilmeyen bir yanına ışık tutmak için hazırlandı... Tuğçe Saklıca Rigatos'un Çizginin gücü: 6/7 Eylül olayları ve Türk ve Yunan karikatürleri çalışması hepimizin gülümseyerek seyrettiğimiz sevecen karikatürlerin ne tür bir işlev üstlendiklerini gözler önüne seriyor. Herkül Millas Çocuk Kitapları: Beyinler erkenden yıkanmalı! adlı yazısında çocukların küçük yaştan nasıl 'eğitildiklerini' ve 'öteki' konusunda nasıl önyargılı imajlar edindiklerini gösteriyor. Şerife Çam Türkiye'deki Ana-Yayın Kuşağı Dizilerin Rum ve Yunanlıları başlıklı çalışmasında en masum ve iyi niyetli TV dizilerinde bile 'öteki' söz konusu olduğunda stereotiplerin kaçınılmaz olduğunu kanıtlıyor. İlias Rubanis Yunan kimliği ve kamusal alanda resim: banknotlar adlı çalışmasında Yunanistan'da basılan kâğıt paralar üzerindeki resimlerin öyküsünü anlatıyor. Kerem Öktem Ulus zaman ve mekân: Türkiye ve Yunanistan'da toponomik politikalar adlı çalışmasında iki ulus devletin mekânların isimlerini değiştirerek nasıl mekânı da millileştirmeye koyulduğunu gösteriyor. İlias Kanelis Yunan DNA'sının kimyasal formülü nedir? Yunanistan'da atletizm ve milli-holiganlık başlığı altında Atina'daki olimpiyat oyunları vesilesiyle 'biz üstünüz bizden iyisi yoktur' anlayışının 'ötekiler' bizi kıskanıyor düşmanımızdır histerisi ve paranoyası ile birleşince nasıl saçmalıklara varılabileceğini yazıyor. Tanıl Bora ve Emre Gökalp'in Futbolda sıradan milliyetçilik - "İşte böyle böyle Türklüğümüz yok oluyor..." adlı çalışmasında futbol dünyasında ırkçılığın milli hıncın milliyetçi söylemin ötekileştirme eğilimlerinin çok yaygın ve köklü olduğunu görüyoruz. L. Doğan Tılıç Türk Medyasında Yunanistan: Resmi politikaların izdüşümünde "Öteki"likten "Biz"e başlıklı yazısında medyanın hepimizin şüphelendiği rolünü gösteriyor. Hristina Batra Rebetiko'nun seyri: Cemaatten ulusa adlı çalışmasında 'rebetlerin' müziğinin nasıl zamanla ve siyasi gelişmelerin sonucunda millileştiğini ve milli söylemi besleyen ve yeniden üreten bir müziğe dönüştüğünü anlatıyor. Manolis Vasilakis Bir 'Kilisenin' milli söylemi başlıklı yazısında Yunanistan Kilisesinin milliyetçi söylemini eleştiriyor. Arzu Öztürkmen "Folklorla Oynamak:" Yerellik Milliyetçilik ve Ötekilerimiz başlıklı yazısında Türkiye'de halk oyunları geleneğinin nasıl milli-devletin yarattığı kültürel ortamda ve onun kurumları içinde oluştuğunu gösteriyor.
