Anayasanın 1858’inci maddesinin, 1953’üncü fıkrasının yani ‘devletin olağan işleyişine er ya da geç müdahale edilmesine sebep olacak yaratıcı-sorgulayıcı düşünce kabiliyetlerini geliştirici zihinsel eylemler’ hükmünün 1991’inci bendi gereğince toplu hâlde satranç oynamak ve strateji geliştirmek suçundan ceza aldınız. Ek madde gereğince, yani satranç oynanmasını engelleyici fiziksel müdahaleler gereğince cerrahi işlem neticesinde iki elinizin tüm parmakları kesildi. Bir haftalık istirahat ardından kararı imzalayıp çıkabilirsiniz. Hay Allah, imza dedim değil mi… Parmak izi de artık mümkün değil. Alınmayınız. Bu şakayı yeni geliştirdim, yan odadaki ihtiyar üniversite hocasına da yaptım. Sanırım daha çok parmaksız oyuncu göreceğiz. Ne diyordum? Hah. Bir şekilde kalemi sallarsınız kâğıt üzerinde, çıkıp gidersiniz. Olmaz ama, suç tekrar ederse beyin ameliyatı gündemde. Hapishanelere atıp sizin gibi tehditleri yıllarca beslemeye hiç niyetimiz yok.
Mehmet Akif Duman, delilik ile dâhilik arasındaki o ipince çizgiye dizdiği karakterlerinin bir kez olsun yalpalamasına/tökezlemesine izin vermezken, kendisine münhasır dili ve olay örgüsüyle okurunu alışılagelmişin çok ötesinde bir hikâye evreninin tam kalbinden, başkentinden selamlıyor. Şüphesiz Duman, kendi hikâye evrenini yaratmış modern bir Türk hikâyecisi ve Sürek Avı ise onu Türk edebiyatının gelecek yüzyıllarına taşıyacak bir altın bilet.
