TTB'de hakim zihniyet, hekimlerin gerçeklikleri ile değil, kendi kuramlarına göre nasıl olmaları gerektiği ile ilgileniyor. Kendilerine, hekimlerin içinde bulundukları durum hakkında, “gerçeği” fark etmelerini sağlama rolünü atfediyorlar.
Ülke çapında hekimlerin tabip odalarına üyelik oranı %40'a düştü. Genç hekimler üye olmuyor. Üyeliği zorunlu olmayan kamu hekimleri de giderek artan sayılarda istifa ediyorlar.
Son 35 yılda oda yönetimleri ve TTB'de hakim olan anlayışın faaliyetleri sonucunda hekimler arasında oluşan negatif algı, artık oda yönetimlerinin zihniyetlerine karşıtlığı aşarak kurumsal bir karşı çıkışa, meslek odasının reddi düzeyine çıkmış durumda.
Şimdiye kadar yapılanların yanlışlığı on yıllardır kanıtlanmış durumda. Bu krizden çıkış için yeni bir yaklaşım, yeni bir vizyon gerekli. Hekimlerin desteğini ve güvenini kazanacak yeni bir yol haritası çizilmeli. Çıkış noktası hekim hakları temelli, toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi yönünde yapılacak çalışmalar olmalı.
Tüm hekimler birlikte harekete geçtiğinde, diğer sağlık meslekleri ile beraber, hayati acil ve yoğun bakım hizmetleri dışında, sağlık hizmetlerini durdurarak siyasi iktidarla müzakere masasına oturabilirler. Hekimlerin talepleri ile toplumun sağlık talebi arasında çelişki yoktur. Ekonomik sorunları çözülmüş, uygun çalışma koşulları sağlanmış hekimler, sağlık okuryazarlığı geliştirilmiş, sağlık bilinci yükseltilmiş topluma, çok daha nitelikli, kaliteli bir sağlık hizmeti verebilirler.
