|
Tractatus benzersiz, sıklıkla eğlenceli ve dokunaklı, daima düşünsel tam da Ludwig Wittgenstein’ın yazdığı biçemde (ve karakterde) yazılmış bir kitap. Felsefi aforizmalarla şiirsel bir duyarlığı harmanlayan ve bir 21. yüzyıl insanının kendine dair gözlemlerinin emsalsiz ve latif bir anlatısını meydana getirir. Yaşadığımız çalkantılı zamanlarda nüktedan bir tefekkür imkanı arayan okurlar için seçkin bir düşünce dizgesi. —Matthias Göritz, Colonies of Paradise’ın (Cennet Sömürgeleri) yazarı
Düzyazı şiirler gibi okunan çelişkili formüller ve kesitlere dayanan Tractatus buluntu epigraflar derlemesine benzeyen bir metindir. Muğlaklığı ve mizahıyla kimileyin Nietzsche’yi hatırlatan kimileyin de içine düştüğü yeisle Cioran’ı aksettiren Tractatus için bununla beraber safi varoluşçu olmaktansa nispeten nihilistçe ve varoluşçu olduğu söylenebilir. Hem yaşam ve ölüm hem de ikisi arasındaki her şeyin asli ifadesi olan dil üzerine kasvetli ve zorlayıcı, lakin eğlendirici bir yorum olan Tractatus ne teselli ne de yeis, lakin ferahlık vaat ediyor. —Seb Doubinsky, The Sum of All Things’in (Her Şeyin Hulasası) yazarı
Hezeyanlı bir Wittgenstein, huysuz bir Gracián. Róbert Gál Tractatus’la bizzat metnin şüpheleri ve belirsizlikleriyle afallamış belitsel bir felsefe meydana getiriyor. —Eugene Thacker, Infinite Resignation’ın (Bitimsiz Feragat) yazarı |
