Asırlar boyunca dilimizde yaşayan söz varlığımız; medya ve kitle iletişim araçlarını yaygınlaşması, okur yazarlık oranının artması, yabancı dillere gösterilen yoğun ilgi, köyden şehre yoğun göç ve daha birçok nedenden ötürü giderek yok olmaktadır. Bu gerçeğin farkında olarak gazeteciliğe başladığımız 1990’ların başlarından itibaren gazeteci olarak gittiğimiz her yöreden binlerce sözcük, deyim, ikileme, kargış-alkış, argo, çocuk dili, kalıp söz, yemek tarifi, halk inanışı, masal, çocuk oyunu, bitki ve hayvan adlarının yanı sıra pek çok öge kayıt altına alınmış ve sözlük formunda, bir kültürel kavram/terim çalışması olarak 2013 yılında yayımlanmıştır.
İlk kitabın devamı olan Türkçenin Kayıp Kelimeleri II’de yaklaşık yirmi bir bin madde ilk defa olarak kayıt altına alınmış olup bunların çoğunun Türk Dil Kurumu sözlükleri dâhil hiçbir yerde bulunmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca bu eserde madde başlıklarının hangi yöreye ait olduğunu gösteren kaynak bilgisi eklenmiş; Türkçemizin, varlığını sürdürdüğü Bulgaristan, Irak, Kıbrıs, Kosova, Kuzey Makedonya ve Yunanistan gibi ülkelerden derlenen çok sayıda sözcüğe de yer verilmiştir.
Eserde yer alan madde başlıklarının Türk dili ile ilgili etimoloji çalışmalarına yeni kapılar açacağı ve hem çok sayıda sözcüğün kökenini aydınlatmada ve değişim süreçlerini izlemede hem de yapım ve çekim ekleri ve sözcük oluşum biçimleri hakkında yeni veriler sunacağı kuşkusuzdur.
