24 Haziran 2019 Kendi hayatımla ilgili karar verdiğim gündü.
Malesef hep başkaları için yaşadım.
İçimdeki devrimciliği okuma isteğimi birileri hep bastırdı.
Toplumun yumruğu tepemden hiç inmedi.
Kadın başına utanmıyor musun?
edepsiz utanmazlarla hep dışlandım.
Bunu yapan da yine hemcinslerim yani kadınlardı.
Anam bacım herkes..
Bedenimden kafamdan fışkıran okuma isteğimin
kitap yazma isteğimin önüne geçemiyordum.
Neden geçeyim ki? Okumanın yaşı zamanı varmı?
Yok o zaman vira Bismillah...
Bu zamana kadar hep başkaları için yaşadım.
Bundan sonra kendim için yaşayarak
ama bir ay ama bir yıl sonunda bu yolculuktan
mutlu olacağım.
Nadide Hayatlar
