Vasıf Öngören dramatik ve epik sistemi karşılaştırmış ve her iki sistemin sahneyle seyirci alışverişinin nasıl ve ne yönde olması gerektiğini kendilerinin belirlediğini söylemiştir.
Seyirci tiyatroya günlük yaşamından ve içinde yaşadığı toplumun koşullarından edindiği bir "birikim" ile gelir.
Yığınla sorunu sıkıntısı ve düşüncesi vardır; tiyatroya eğlenmeye açılmaya gelmiştir. Bunlar tiyatronun vazgeçilmez işlevleridir. Dramatik tiyatronun kullandığı 'gerici' sistem bu birikimlerden seyirciyi arıtma'yı öngörür onu boşaltır rahatlatır; onu sokağa etkinliği tükenmiş olarak salıverir. Oysa bilim çağının tiyatrosu olan epik tiyatro bu işlevi çağımıza yaraşır bir biçimde düzenler.
